دارویی كه طول مدت حملات میگرنی را نصف می كند
روان ما دارویی كه طول مدت حملات میگرنی را نصف می كند
به گزارش ایسنا و به نقل از تك تایمز، یك داروی جدید موسوم به "ارنوماب" به بیماران مبتلا به میگرن مزمن، امید تازه ای را بعد از آزمایش های بالینی تزریق كرده كه می تواند طول مدت حملات میگرنی را به نصف كم كند. ارنوماب درمانی مبتنی بر تزریق دارو است و نخستین داروی موثر میگرن طی دو دهه اخیر است. ارنوماب یك آنتی بادی است كه مسیرهای سیگنالی در مغز به نام پپتید مرتبط با ژن كلسیتونین یا CGRP را به منظور جلوگیری از حملات میگرنی تغییر می دهد. تحقیقات قبلی نشان داد كه CGRP مسئول درد و حساسیت بیماران مبتلا به میگرن است. همینطور در طول حملات میگرنی فراوان دیده شد. شركت داروسازی "Novartis"، كه این دارو را تولید می كند، اكنون درخواست مجوز پزشكی در ایالات متحده آمریكا و اروپا كرده است. بعد از تایید، این دارو توسط موسسه ملی بهداشت و درمان در بریتانیا ارزیابی خواهد شد. محققان در پژوهش جدیدی كه در مجله پزشكی نیوانگلند انتشار یافته، ارنروماب را روی در مجموع 955 بیمار كه همه از یك میگرن اپیزودیك رنج می بردند، آزمایش كردند. وقتی آزمایش شروع شد، این بیماران معمولا میگرن را به مدت هشت روز در ماه داشتند. نزدیك به شش ماه، به حدود 636 بیمار آنتی بادی تزریق شد و 319 بیمار هم پلاسیبو(درمان تلقینی) دریافت كردند. نتایج نشان داده است كه تعداد حملات میگرنی برای 50 درصد از كل بیماران تقریبا به نصف كاهش یافته است. محققان همینطور دریافتند كه حدود 27 درصد از بیماران كه درمان تلقینی شده بودند، اثرات مشابهی داشتند. علاوه بر این، بیمارانی كه مورد تزریق داروی واقعی قرار گرفتند هم در طول دوره آزمایشی، بهبود فیزیكی در فعالیت های روزانه خویش را گزارش كردند. پروفسور "پیتر گودسبی" استاد عصب شناسی كالج كینگ لندن اظهار داشت: این مورد به وضوح نشان داده است كه مسدود كردن این مسیر می تواند تاثیر میگرن را كم كند. وی اضافه كرد: نتایج نشان دهنده یك گذار واقعی برای بیماران مبتلا به میگرن از درمان های ضعیف و ناقص به یك درمان خاص طراحی شده برای میگرن است كه نشان دهنده یك گام فوق العاده مهم برای درك میگرن و درمان آن است. با عنایت به بنیاد تحقیقات میگرن، 12 درصد از كل جمعیت ایالات متحده آمریكا از میگرن رنج می برند. این نشان داده است كه 18 درصد از زنان، 6 درصد از مردان و 10 درصد از كودكان مبتلا به میگرن هستند. همچنین، میگرن سومین بیماری شایع در جهان است و بیشتر در افراد 25 تا 55 ساله معمول است. هر 10 ثانیه یك فرد در ایالات متحده آمریكا به دلیل میگرن به اورژانس رجوع می كند. علائم اصلی میگرن معمولا سردرد شدید است كه در یك طرف سر و در بعضی موارد، در هر دو طرف همچون گردن و صورت رخ می دهد. افرادی كه از میگرن رنج می برند معمولا یك احساس خفیف یا شدید تجربه می كنند كه می تواند گسترش یافته و بدتر شده و مانع از انجام فعالیت های طبیعی شود. میگرن یكی از اختلالات شدید است كه خصوصیت آن سردردهای ملایم یا شدید پی در پی می باشد و غالبا با علایمی در سیستم عصبی آتونومس همراه است. این واژه از زبان یونانی گرفته شده است. این نوع از سردرد در یك طرف سر رخ می دهد و اساسا ضربان دار است و از 2 تا 72 ساعت ادامه دارد. علایم همراه با آن می تواند شامل حالت تهوع، استفراغ، نورگریزی(افزایش حساسیت به نور)، صداترسی(افزایش حساسیت به صدا) باشد و درد به طور كلی با بالا رفتن فعالیت بدنی افزایش می یابد. بیش از یك سوم افراد مبتلا به سردردهای میگرنی نشانه های پیش درآمدی را دریافت می كنند كه نوعی اختلالات گذرای دیداری، حسی، زبانی یا حركتی هستند كه نشان می دهند سردرد بزودی شروع خواهد شد. این باور وجود دارد كه دلایل بروز میگرن تركیبی از عوامل محیطی و ژنتیكی است. حدود دو سوم افراد مبتلا، سردردها را از خانواده به ارث می برند. نوسان سطح هورمون می تواند نقش داشته باشد؛ میگرن در زمان بلوغ، در پسرها كمی بیشتر از دخترها است، اما در میان زنان حدود دو تا سه برابر بیشتر از مردان است. سردردهای میگرنی معمولا در دوره حاملگی كاهش می یابند. سازوكار دقیق میگرن ناشناخته است. البته این باور وجود دارد كه میگرن به علت نوعی اختلال در رگ های خونی و عصبی باشد. نخستین سفارش مدیریتی برای این نوع از سردردها استفاده از مسكن هایی مانند ایبوپروفن و استامینوفن است و برای تهوع و پیشگیری از حمله استفاده از آنتی امتیك سفارش می گردد. پلاسیبو هم به مفهوم "من خوب خواهم شد"، به استفاده از روش های درمانی صوری و تلقینی گفته می گردد كه می تواند با فریب بیمار، اثر مثبتی در روند بهبودی وی داشته باشد. اثر درمانی كه از به كار بستن چنین روش هایی حاصل می گردد را هم اثر پلاسیبو می نامند. رایج ترین روش ها برای تولید اثر پلاسیبو استفاده از دارونما(چیزی ظاهرا شبیه به دارو بدون هیچ اثر واقعی) و جراحی های دروغین است. در روند استفاده از شبه داروها، یك قرص بدون اثر به بیمار داده می گردد و یا یك مایع بی اثر به وی تزریق می گردد و به او گفته می گردد كه با خوردن این قرص یا دریافت این تزریق حالش بهبود می یابد. البته بیمار نباید بفهمد كه این قرص، قرص بی اثر است و شما در حال اجرای یك روند شبه دارویی بر روی وی هستید. تجربیات پزشكان نشان داده است كه این پدیده روانی تاثیر بسیار بالایی در بهبود خیلی از بیماران دارد. شركت های داروسازی در مسیر ساخت دارو از این نوع "دارونما" بعنوان كنترل گروه شاهد استفاده می كنند. ۵۴۵۴
این مطلب را می پسندید؟
(2)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب