به گزارش روان ما به نقل از مهر، علیرضا استقامتی اضافه کرد: انسولین های نسل جدید مزایایی دارند که در انسولین های قبلی وجود نداشت. این انسولین ها طول اثر بیشتری داشته و کنترل بهتری در بدن در مقابل افت قند از خود نشان می دهند. وی افزود: همینطور این انسولین ها افت قند کمتری می دهند و بیمار با استفاده از آنها بدون آنکه نگران نوسان قند خونش باشد می تواند غذا مصرف کند درنتیجه تاثیر درمان در آنها بیشتر خواهد بود. استقامتی اظهار داشت: طبیعی است که این انسوین ها تا وقتی که پوشش بیمه ای کاملی نداشته باشند همه بیماران دیابتی، به علت قیمت آن، نمی توانند آنرا خریداری کنند و بنابراین در جلسه ای که با مسؤلان وزارت بهداشت داشتیم بحث بیمه این داروها را مطرح کردیم.
وی ادامه داد: اما چالشی که دراین میان وجود دارد اینست که سازمان های بیمه گر می گویند ما این دارو را در سبد برنامه های خود قرار نداده ایم و اگر بخواهیم آنرا در فهرست قرار دهیم باید برای آن اعتبار جدیدی ببینیم و همه بودجه آنرا نمی توانیم تأمین نماییم و باید دارویار در پرداخت هزینه این دارو به ما کمک نماید. اما سازمان غذا و دارو می گوید سازمان بیمه گر باید ببیند چقدر می تواند هزینه این دارو را تأمین کند چون دارویار برای داروهای جدید پیشبینی نداشته است.
استقامتی با اشاره به اینکه این چالش هنوز به نتیجه نهایی منتج نشده است، افزود: هم اکنون هم قرار شد که بیمه سلامت و هم دارویار و سازمان غذا و دارو، جلساتی را برگزار کنند تا مشخص شود که هر کدام چقدر می توانند از آنرا پرداخت کنند، چونکه هر میزان که سازمان های بیمه گر هزینه این دارو را بپذیرند به نفع بیمار است. باید برنامه ریزی کنند تا ببیند هر کدام چقدر می توانند از این بودجه را تقبل کنند و هر چقدر که می توانند آنرا پوشش دهند. نکته اینجا است که این سازمان ها باید اقدام عملی کنند و فقط تماشاگر نباشند و هر کدام هر میزان که می توانند هزینه پرداخت این دارو را تقبل کنند. فرض کنید دارو به وسیله سازمان های بیمه گر و دارویار مثلا ۷۰ درصد پرداخت گردد در این صورت بیمار یا می پذیرد دارو را خریداری کند یا نه! بالاخره مبحث حاد و پیچیده ای نیست که قابل حل نباشد.
وی در مورد اهمیت بیمه شدن نسل جدید انسولین ها هم اظهار داشت: سایر انسولین ها پوشش بیمه ای دارد؛ یعنی از چند سال پیش انسولین ها زیر پوشش بیمه قرار گرفته اند و اتفاقاً پوشش خوبی هم دارند. اما موضوعی مورد بحث کنونی اینست که انسولین های جدید زیر پوشش بیمه نیستند و از آنجائیکه تاثیر بیشتری بر روی بیماران دارند حیف است که بعضی از بیماران از تأثیرات مثبت آن محروم بمانند. استقامتی عنوان کرد: مهم اینست که نسل های جدید انسولین وارد بازار مصرف شده اند که می توانند جایگزین نسل های قبلی شوند و در واقع بیمه شدن این انسولین ها می تواند فقط به جایگزینی نسل جدید انسولین با نسل های قبلی منجر شود و این یعنی بار اضافه به بیمه ها تحمیل نمی کند در واقع نباید سازمان های بیمه گر یا سازمان غذا و دارو، نگران اضافه بار مالی باشند چونکه این جایگزین قبلی هایی می شود که هم اکنون بیمه آنها را پوشش می دهد. ازاین رو این یک جابه جایی است و اهمیت آن در اینست که استفاده از نسل جدید انسولین ها با منافع بیشتری برای بیمار همراه می باشد.
وی در توضیح مزایای استفاده از نسل جدید انسولین ها اظهار نمود: مثلا بیمار دیابتی نوع دو احتمال دارد تا دو برابر افت قند بیشتر و تا ۲۰ برابر افت قند غیر شدید را تجربه کند. اما استفاده از داروهای نسل جدید این ریسک را کمتر می کند و این سبب می شود هم خیال پزشک و هم بیمار راحت شود. این ماجرا در همه ابعاد زندگی فرد دیابتی شامل شغل، خواب، شرایط زندگی او تأثیرگذار است. از طرفی بار مالی کمتری به بیمار و یا سیستم سلامت وارد می شود وقتی عوارض بیماری دیابت مثل عوارض چشمی، قلبی و زخم های دیابتی کاسته می شود به سازمان های بیمه گر هم فشار کمتری وارد می شود، یعنی اگر با دید اقتصادی هم نگاه نماییم در انسولین های نسل جدید مزایایی زیادی داریم. مهم ترین نکته کنترل بلند مدت بهتر و افت قند کمتر در کوتاه مدت است و همین مبحث می تواند به نفع سازمان های بیمه گر هم باشد.