به گزارش روان ما به نقل از مهر، نسرین اصفهانی زاده، در حاشیه برگزاری بیست و سومین کنگره سالیانه انجمن پریودنتولوژی، اظهار داشت: این کنگره از به مدت ۴ روز در هتل المپیک تهران انجام شد که یکی از مهم ترین سخنرانی ها اختصاص به درمان های ایمپلنت داشت تا همکاران دندانپزشک بدانند برای افرادی که فک آنها تحلیل دارد و استخوان کافی جهت گذاشتن ایمپلنت وجود ندارد، چه اقداماتی انجام دهند. وی ادامه داد: در این کنگره راهکارهای بسیار مفیدی ارائه می شود که تا بیمار لطمه کمتری ببیند و نتایج درمانی بهتری به همراه داشته باشد. اصفهانی زاده با عنوان این مطلب که ایمپلنت های دندانی جایگزینی مناسب برای افراد با بی دندانی کامل، تک دندان یا چند دندان است، افزود: متأسفانه در قدیم استفاده از پروتزهای متحرک (دندان های مصنوعی) مشکلات خاصی را به همراه داشت که مهم ترین آن تحلیل استخوان بود که به مرور بافت استخوانی زیر دست دندان های مصنوعی (دنچر) از بین رفته و موجب لق شدن دنچر شده و مشکلات عدیده ای در رابطه با ظاهر و جویدن برای افراد ایجاد می کرد. این متخصص جراحی لثه و ایمپلنت گفت: خوشبختانه با وارد شدن ایمپلنت های دندانی به دنیای دندانپزشکی می توانیم بی دندانی را بطور کامل توسط پروتزهای ثابت بازسازی نماییم و بیمار آن حس بی دندان بودن و استفاده از دندان مصنوعی را نداشته باشد. وی اظهار داشت: در گذشته در مواردی که فرد به سبب ضربه یا پوسیدگی، یک یا چند دندان را از دست می داد با تراش دندان های مجاورو کاربرد بریچ های ثابت ناحیه بی دندانی درمان می شد؛ اما امروز با بهره گیری از ایمپلنت های دندانی بدون لطمه به دندان های مجاور می توان ناحیه بی دندانی را بازسازی کرد.. این فلوشیپ ایمپلنت های دندانی اضافه کرد: این مسئله بسیار اهمیت دارد که درمان ایمپلنت باید توسط افراد متخصص یا افرادی که دوره های آموزشی کافی و لازم را زیر نظر متخصص دیده اند، صورت گیرد. متأسفانه دوره هایی که بصورت کوتاه مدت توسط شرکتها برگزار می گردد مناسب، کارآمد و کافی نیست و نمی تواند دندانپزشک را برای درمان ایمپلنت در دهان بیمار توانمند کند و متأسفانه این همکاران بدون توجه به شرایط خاص بیمار هم از نظر دهانی وهم از نظر سیستمیک، مبادرت به جایگذاری ایمپلنت می کنند. عدم جایگذاری صحیح ایمپلنت مشکلات عدیده ای برای بیماران به وجود می آورد. اصفهانی زاده در همین زمینه اشاره کرد: و پس از بوجود آمدن مشکلات و یا عفونت ناحیه ایمپلنت؛ بیمار را به پریودنتیست یا جراح فک و صورت برای حل مشکل ارجاع داده می شود که متأسفانه دیگر دیر شده و بافت استخوانی و لثه بیمار به سبب درمان ناقص و نادرست، به شدت از دست رفته است. وی در پاسخ به این پرسش که برای چه افرادی می توانیم ایمپلنت استفاده نمائیم، اظهار داشت: برخی از بیماریها هستند که ریسک درمان ایمپلنت را بالا می برد مثل دیابت کنترل نشده، مصرف داروهای انعقادی و پوکی استخوان که بایستی حتما با پزشک متخصص بیمار مشاوره انجام دهیم و پس از اجازه پزشک معالج بیمار، درمان ایمپلنت را انجام دهیم. اصفهانی زاده افزود: پوکی استخوان به خودی خود موجب منع گذاشتن ایمپلنت نمی شود؛ بلکه داروها و آمپول هایی که بیمار برای پوکی استخوان مصرف می کند عوارضی در فک به وجود می آورد که می تواند موجب شکست درمان و یا بالا بردن ریسک درمان گردد مشورت با پزشک بیمار و در صورت تشخیص پزشک برای قطع آمپول و داروها می توان درمان ایمپلنت را انجام داد. رییس بیست و سومین کنگره پریودنتولوژی ایران، در پاسخ به این پرسش که ایمپلنت چه مدت در دهان می ماند، اضافه کرد: ایمپلنت از نظر ماندگاری مانند سایر دندان های طبیعی شما عمل می کند یعنی اگر بتوانید سلامت دهان و دندان را حفظ کنید، ایمپلنت هم به همان ترتیب حفظ خواهد شد و در دهان باقی می ماند. پس باید وقتی ایمپلنت را به بیمار پیشنهاد می نماییم حتما شرایط بهداشتی دهان بیمار را چک نماییم و مطمئن شویم آیا فرد کاندید درمان ایمپلنت هست یا خیر. اصفهانی زاده افزود: برای بیماری که اصلاً مسواک نمی زند و بهداشت دهان خوبی ندارد و عفونت یا بیماری لثه دارد؛ به هیچ وجه مبادرت به درمان ایمپلنت نمی نماییم. او در آخر اشاره کرد: لازم است پس از جایگذاری ایمپلنت چکاپ های دوره ای توسط متخصص مربوطه به انجام می رسد تا از مشکلات بعدی و عفونت ایمپلنت اجتناب شود.