خطری که زنان را در سن باروری تهدید می کند
روان ما: خراسان رضوی اثرات فلزات سنگین خطر مبتلاشدن به اندومتریوز زنان در سنین باروری را بیشتر می کند.
به نقل از مدیکال نت، اندومتریوز، بیماری دردناک و گاهی ناتوان کننده است که اغلب می تواند موجب ناباروری زنان شود یا به ناباروری زنان کمک نماید. این بیماری تا یک دهم زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد و نتایج تحقیق جدید به تاثیر بالقوه مواجهه با چهار فلز سنگین بر خطر مبتلاشدن به اندومتریوز می پردازد.
بتازگی تحقیقات زیادی بر روی تاثیر فلزات سنگین بر خطر مبتلاشدن به اندومتریوز متمرکز شده اند. این فلزات از فرآیندهای صنعتی ایجاد می شوند و ممکنست هوا و غذا را آلوده کنند. آنها ممکنست بوسیله غذا، آب، جذب پوست یا استنشاق وارد بدن انسان شوند.
انباشته شدن این فلزات می تواند رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو را بر بافت ها افزایش دهد و در عین حال فعالیت آنتی اکسیدانی را مختل کند. این امر سبب لطمه به پروتئین و اجزای لیپید بوسیله اکسیداسیون، با تغییرات بالقوه در بیان ژن می شود. پیامدها ممکنست شامل اثرات نامطلوب بر عملکرد عصبی و تولید مثلی باشد، خصوصاً از آنجائیکه تعدادی از این فلزات بر سنتز هورمون های تولید مثل زنانه تأثیر می گذارند و ممکنست ناهنجاری های متابولیکی را تحریک کنند.
تحقیق حاضر بر سرب، آرسنیک، کادمیوم و جیوه تمرکز دارد که همگی با اختلال در عملکرد سیستم تولید مثل انسان مرتبط هستند. تعدادی از ارتباط ها شامل اختلالات قاعدگی، نتایج نامطلوب بارداری، لطمه دی ان ای و اختلال عملکرد میتوکندری و خطر بالای سرطان سینه و آندومتر است بنابراین آنها فلزات مختل کننده غدد درون ریز در نظر گرفته می شوند.
پژوهشگران غلظت فلزات سنگین در خون و مایع فولیکولی را در زنان مبتلا به اندومتریوز و بدون آندومتریوز در گروهی متشکل از ۶۰۰ زن که برای نخستین بار تحت لقاح آزمایشگاهی خود در یک مرکز در شهر هفئی، چین قرار گرفتند، بررسی کردند از این تعداد ۲۳۴ مورد دارای توده اندومتریوز در یک طرف بودند اما هیچ اختلال ژنتیکی، متابولیکی، عصبی یا خودایمنی نداشتند و ۲۱۷ نفر گروه کنترل، ناباروری عامل مردانه بدون هیچ نوع اختلال پزشکی دیگری داشتند.
میانگین سن بیماران ۳۱ سال و میانگین شاخص توده بدنی حدود ۲۱ بود. بیش از یک سوم افراد سابقه سیگار کشیدن غیرفعال داشتند. بعد از جمع آوری داده ها، پژوهشگران از یک روش تحلیلی جدید برای درک بهتر چگونگی تاثیر فلزات سنگین بر خطر این وضعیت استفاده کردند.
پژوهشگران ردپایی از آرسنیک، کادمیوم، سرب و جیوه را در ۹۵ تا ۱۰۰ درصد نمونه های خون و بالای ۹۰ درصد نمونه های مایع فولیکولی پیدا کردند. برای نمونه های خون، غلظت ها در موارد بطور مدلول داری بیش از گروه کنترل بود اما در مایع فولیکولی، غلظت سرب نتوانست این تفاوت را نشان دهد.
برای سطوح خونی آرسنیک، خطر خام آندومتریوز از کمترین تا بالاترین سهک، پنج برابر افزایش پیدا کرد. این افزایش با کادمیوم و سرب سه برابر و با جیوه ۱۳ برابر بیشتر بود.
این تفاوت حتی زمانی که سن، شاخص توده بدنی، چرخه قاعدگی، قاعدگی دردناک، تعداد حاملگی ها و سطوح هورمونی برای هورمون محرک فولیکول (FSH) و استرادیول همین طور نشانگر تومور اپیتلیال تخمدان CA۱۲۵ همگی خنثی شد، وجود داشت.
در مورد مایع فولیکولی، احتمال تعدیل شده برای خطر آندومتریوز مربوط به آرسنیک و جیوه دو برابر، از کمترین تا بالاترین سهک مواجهه و تا سه برابر برای کادمیوم افزایش پیدا کرد. هیچ ارتباطی برای سرب در مایع فولیکولی یافت نشد اما سطوح متوسط سرب با دو برابر شدن خطر در مقایسه با گروهی که در معرض کم بودند، مرتبط بود.
در گروهی که در معرض سطوح بالای جیوه در مقابل سطوح پایین قرار گرفتند، در مقایسه با مقدار متوسط در گروه کنترل، این افزایش ها برای آرسنیک، کادمیوم، جیوه و سرب در نمونه های خون قابل توجه باقی ماند.
افزایش ریسک آندومتریوز از پایین ترین به بالاترین سهک از ۳.۶ برابر با کادمیوم تا ۶۰ برابر بیشتر برای جیوه در گروه سنی ۳۰ سال یا بالاتر متغیر بود.
در زنان بالای ۳۰ سال نیز همین روابط مشاهده شد. بطور کلی، این خطر ۱۴ برابر افزایش پیدا کرده است.
در مایع فولیکولی، کادمیوم تنها فلز در رابطه با خطر بالاتر آندومتریوز با افزایش احتمال آندومتریوز در تمام سنین بود.
تحلیل و بررسی بیشتر نشان داد که قرار گرفتن در معرض جیوه و آرسنیک به خطر اندومتریوز در خون و نه مایع فولیکولی کمک می نماید. در ترکیب با سایر فلزات در نظر گرفته شده در مقدار متوسط در خون، جیوه یک منحنی U شکل را نشان داد که در آن خطر آندومتریوز به ترتیب در بالاترین و پایین ترین میزان مواجهه بالاتر بود. سه مورد دیگر بطور مثبت با خطر مرتبط بودند.
آرسنیک و جیوه موجود در مایع فولیکولی ارتباط خطی با خطر نشان دادند. سرب و کادمیوم موجود در مایع فولیکولی منحنی U شکل و U شکل معکوس را نشان دادند.
پیامدها
شاید به علت افزایش آلودگی، سطوح جیوه، سرب و کادمیوم بیش از آنچه در مطالعات قبلی در زنان مبتلا به آندومتریوز، گزارش شده بود. هر چهار فلز گزارش شده در اینجا با بروز بیشتر آندومتریوز در زنان چینی مرتبط بودند.
تحقیقات قبلی نشان ندادند که قرار گرفتن در معرض کادمیوم با خطر آندومتریوز مرتبط می باشد. شاید این امر ناشی از تفاوت در سطوح مواجهه، جمع آوری نمونه یا اندازه نمونه باشد، در حالیکه نمونه های مایع فولیکولی برای این منظور برای نخستین بار در اینجا گزارش می شوند.
تحقیقات کمی به بررسی ارتباط بین قرار گرفتن در معرض جیوه و خطر آندومتریوز پرداخته اند اما آزمایش فعلی ارتباط مثبتی را خصوصاً در نمونه های خون نشان داد. این امر به علت تعداد کم موارد در گروه مواجهه کم باید تأیید شود.
سطح آرسنیک در زنان مبتلا به اندومتریوز از گروه کنترل بیشتر بود. سطوح سرب نیز با این وضعیت مرتبط بود. با این وجود، غلظت این فلز در مایع فولیکولی پایین بود، شاید به علت انتقال فعال و غیرفعال همین طور به دلیل تجمع سرب در خون در مقایسه با مایع فولیکولی که می تواند ناشی از اثر تحریف کننده آن بر پروتئین های غشای گلبول قرمز باشد.
حدود ۸۰ درصد سرب موجود در خون از غشاء عبور می کند و به اجزای داخل سلول متصل می شود.
اثرات فلزات سنگین بر آندومتریوز ممکنست بواسطه استرادیول غیر مستقیم شود، با فعال شدن بوسیله گیرنده های استروژن (ER) که موجب تکثیر سلول های آندومتر می شوند و علایم آندومتریوز را بدتر می کند. مکانیسم دیگر ممکنست بوسیله استرس اکسیداتیو ناشی از این فلزات، هم با افزایش غلظت مولکول اکسید کننده و هم کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی باشد. این امر موجب افزایش تکثیر سلول های آندومتر و تهاجم به محلهای خارج از رحم می شود.
کادمیوم ممکنست به هر دو روش عمل کند، در حالیکه جیوه می تواند مانند سرب استرس اکسیداتیو را تحریک کند. جیوه همین طور مانند کادمیوم، اثرات استروژنیک فیزیولوژیکی نشان داده است اما سرب ممکنست عملکرد ضد استروژنیک داشته باشد. آرسنیک یک مختل کننده غدد درون ریز با فعالیت استروژن در وضعیت آزمایشگاهی است اما برای تأیید مکانیسم آن در آندومتریوز داده های بیشتری لازم است.
این تحقیق بر مواجهه همزمان با فلزات متمرکز شده است. پیش از این، قرار گرفتن در معرض مخلوط کادمیوم و سرب به عنوان هم افزایی برای آندومتریوز گزارش شده است. تحقیق فعلی روابط خطی بین ترکیبات فلزی و خطر آندومتریوز، خصوصاً در نمونه خون را شرح داده است. با این وجود، به نظر می آید آرسنیک بزرگترین مشارکت کننده است.
هر چند ممکنست این یافته ها نشان دهد که قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین پیش بینی کننده افزایش ریسک آندومتریوز است، تحقیقات بزرگتر با دوره پیگیری طولانی تر برای درک چگونگی وقوع آندومتریوز و نیز درک مزایای محدود کردن مواجهه با فلزات سنگین ضروریست.
یافته های این تحقیق در مجله Science of the Total Environment انتشار یافته است.
منبع: روان ما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب